រឿង ក្របីស្រុក និង ក្របីព្រៃ
ក្នុង អតីតសម័យ មានក្របីពីរ មួយជាក្របីស្រុក មួយទៀតជាក្របីព្រៃ ។ សត្វទាំងពីរនេះស្រលាញ់គ្នាណាស់ ដេក នៅ ស៊ីចុក ជាមួយគ្នាពុំដែលឃ្លាត ។ ទន្សាយដឹងថាក្របីទាំងពីរនេះស្រឡាញ់គ្នា ដូច្នេះ ក៏រកឧបាយកល ធ្វើអោយបែកចេញពីគ្នា ។ ថ្ងៃមួយ វាដើរចូលមករកសត្វក្របីទាំងពីរនោះ ហើយនិយាយថា ” នែ ! បងក្របីទាំងពីរអើ ចូរបងឯងកុំដេក ដើរ ស៊ីចុកជាមួយគ្នា ប្រយ័ត្នតែមនុស្សអ្នកស្រុកគេឃើញ នឹងចាប់បងឯងទាំងពីរនាក់ យកទៅប្រើប្រាស់មិនខាន” ។ ក្របីព្រៃឮទន្សាយនិយាយដូច្នោះ ក៏ភ័យខ្លាចមានគ្រោះថ្នាក់ ដូចពាក្យទន្សាយមែន ។ ចាប់ពីថ្ងៃនោះមក ក្របីទាំងពីរ ក៏នៅស៊ីចុកដទៃពីគ្នា។ ក្នុងការនៅបែកគ្នានេះសត្វទាំងពីរ ក៏តែងតែនឹកអាល័យដល់គ្នា នឹងគ្នា រកទីបំផុតគ្មាន ដោយធ្លាក់បាននៅរួមរក្សជាមួយគ្នាអស់កាលដ៏យូរ ។ លុះយូរ ៗ ទៅ ក្របីទាំងពីរក៏ភ្លេចនឹកគ្នាទៅវិញទៅមក ទន្សាយបានដឹងថា ក្របីទាំងពីរបែកគ្នា លែងនឹកនាដល់គ្នានឹងគ្នាហើយ ក៏ដើរទៅរកក្របីព្រៃនិយាយថា៖ ” នែក្របីព្រៃ ! ខ្ញុំបានឮក្របីមួយគេនិយាយថា គេខ្លាំងពូកែណាស់ គេរកតែគូនិងជល់ល្បងឫទ្ធិនិងគ្នា” ។ ក្របីព្រៃឮដូច្នោះ ខឹងណាស់និយាយថា ” យើ ! បងទន្សាយក្រោមមេឃលើដីមានតែខ្ញុំទេ ឥឡូវមានអាក្របីណាមកអួតក្អេងក្អាងថាខ្លួនវាខ្លាំងពូកែជាង ខ្ញុំ ចូរបងឯងទៅហៅវាមក យើងនឹងជល់ប្រឡងឫទ្ធិគ្នា” ។ទន្សាយក៏ទៅប្រាប់ក្របីស្រុកថា៖ ” នែបងក្របីស្រុក ក្របីព្រៃគេខឹងនឹងបងឯងណាស់ គេថាឲ្យបងឯងទៅជួប នឹងជល់ប្រឡងឫទ្ធិគ្នាម្ដង ឲ្យដឹងដៃ ” ។ ទន្សាយឡើងជិះលើខ្នងក្របីស្រុក ជូនដំណើរទៅអោយជួបនិងក្របីព្រៃ ។ លុះទៅដល់ភ្លាម ក្របីព្រៃ ក៏ស្ទុះមកវ័ធក្របីស្រុកយ៉ាងសាហាវ ។ ក្របីទាំងពីរក៏ប្រយុទ្ធគ្នាអស់ពេលយ៉ាងយូរ មិនចាញ់មិនឈ្នះ ក៏បែកគ្នាចេញចាកគ្នា មួយនៅស្រុកមួយទៅនៅព្រៃ លែងជួបគ្នាតាំងពីនោះរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ _______________________ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរភាគទី៧
